COLUMN - Dit jaar viert De Kringen dat er 50 jaar kringen zijn in Nederland. Dat is nogal wat, vinden we zelf. In die 50 jaren zijn er ontzettend veel ontmoetingen georganiseerd, is de organisatie geëvolueerd van zelfhulpgroepen tot de breed opgezette groepen die nu bestaan en is zij nog steeds springlevend.
Eigenlijk wil ik hier 50 jaar homo-emancipatie in Nederland samenvatten. Een halve eeuw even kernachtig beschrijven. Dat zou toch geweldig zijn ?! De tekst zou bruikbaar zijn voor inleidingen in nieuwe boeken of artikelen, in studies over emancipatie van homofielen tot LHBT'ers. Helaas, ik vraag teveel van mezelf. Of beter, ik doe een halve eeuw onrecht als ik die wil samenvatten in een paar zinnen. Ik zou de beweging onrecht doen. De Brussaards, Klamers en Gottschalks. De Premsela's zeg maar. Dus laat ik me beperken.
Vijftig jaar homo-emancipatie. De tijd heeft niet stil gestaan en we zijn met sprongen vooruit gegaan. Maar ook weer achteruit. Vind ik. Op z'n minst is de tijd op sommige plekken stil blijven staan. Vaticaanstad en de opvattingen van de Paus hebben me veel bezig gehouden. Zolang de nieuwe Paus niet de lesbische Afrikaanse vrouw is, wiens kandidatuur door iemand werd voorgesteld, kijk ik sceptisch en afwachtend toe. Maar ook binnen ons eigen land waar het Jeugdjournaal op Valentijnsdag niet verder komt dan hetero kalverliefdes, blijf ik argwanend.
Vijftig jaar homo-emancipatie. De tijd heeft niet stil gestaan en we zijn met sprongen vooruit gegaan. Maar ook weer achteruit. Vind ik. Op z'n minst is de tijd op sommige plekken stil blijven staan. Vaticaanstad en de opvattingen van de Paus hebben me veel bezig gehouden. Zolang de nieuwe Paus niet de lesbische Afrikaanse vrouw is, wiens kandidatuur door iemand werd voorgesteld, kijk ik sceptisch en afwachtend toe. Maar ook binnen ons eigen land waar het Jeugdjournaal op Valentijnsdag niet verder komt dan hetero kalverliefdes, blijf ik argwanend.
Het aantal stellen van gelijk geslacht dat ik hand in hand over straat zie gaan blijft teveel achter bij het aantal heterostellen. Tussen de geëtaleerde poppetjes voor op de huwelijkstaart zie ik geen homo stelletjes, tenzij de betreffende winkel geheel op homo's is gericht. Het aantal mensen dat meent dat homoseksualiteit te genezen is, is in mijn ogen nog altijd veels te groot. Hoe hardnekkig kan een misverstand blijven bestaan ...
Ik wil niet somber zijn. Dat ben ik ook niet. Er is veel gewonnen en we wonen ondanks alles in een fijn land. Tegelijk kan ik me niet onttrekken aan de wetenschap dat er nog heel veel te doen is. Van voorlichting tot voordoen. Van informeren tot laten zien. Zichtbaarheid is en blijft broodnodig. Zeg niet 'doe maar gewoon dan ben je geïntegreerd genoeg', want dat is niet zo. Zeg niet dat het nu wel klaar is, want dat is het niet. Al zijn sommige dingen dat wel.
De laatste ... ik stop met het schrijven van deze columns voor GaySite.nl. Niet omdat er vanuit de kringen waarin ik me begeef niets meer te zeggen valt over homo en hetero. Niet omdat De Kringen minder aandacht en ruimte nodig heeft. Niet omdat ik me minder druk maak. Zeker niet. Nog niet alles is gezegd. Sterker nog, alles wat gezegd is mag herhaald worden !! Maar niet door mij.
De lezer wil ik niet met herhalingen van mijn kant vermoeien. Blijf geboeid, dat wens ik jullie allemaal toe. Blijf geboeid als het gaat om het volledige spectrum van kleuren en de plaats voor het roze daarin. Blijf geboeid als het gaat om volledige gelijkheid en vrijheid. Blijf geboeid door mensen. Door verschillen en overeenkomsten. Door ontmoetingen. Door het leven.
SAMENLEVEN DOE JE SAMEN !!
Ik wens jullie heel veel mooie ontmoetingen,
Walter de Quaasteniet Voorzitter De Kringen
bron: GaySite.nl
