Tilburg / Loon Op Zand → De bezoekers van de "mannen-ontmoetingsplaats" op de grens van Tilburg en Loon Op Zand voelen zich voor de tweede keer in korte tijd verjaagd. Eerst door de kap van een flink aantal bomen, nu door bordjes Geen Toegang. De vrees bestaat dat ze opduiken in het nabijgelegen gedenkbos. Is er nou geen andere oplossing te bedenken ?!
Vijf vragen en antwoorden over deze kwestie ‼
01. Bij ieder denkbaar paadje bij de mannen-ontmoetingsplek in natuurgebied "Huis Ter Heide" staat nu een verbodsbordje van Natuurmonumenten. Waarom ?!
Dat heeft volgens boswachter Irma de Potter alles te maken met de aanleg van een ecologische verbindingszone. Het is de bedoeling dat reeën, boomkikkers, kamsalamanders, maar ook andere dieren én fietsers straks kunnen pendelen tussen twee natuurgebieden.
Voor de bouw van een hoogspanningsstation is eerder al 1,5 hectare bos gekapt, waardoor de mannen al flink wat speelruimte hebben moeten inleveren.
"Sommige groepen denken dat we dit doen om ze weg te pesten, maar dat is niet het geval", stelt boswachter De Potter. "Er gelden algemene toegangsregels voor natuurgebieden. Ook mensen met drones mogen er bijvoorbeeld niet boven vliegen. Iedereen wil wat in die natuur. Die bordjes zijn bedoeld om de dieren rust te geven. Het is nu eenmaal beschermde natuur. Daar hebben we al zo weinig van".
Een bezoeker van de ontmoetingsplek die anoniem wil blijven, snapt er niks van: "Je kunt je afvragen waarom ze dit stukje bos volgens de bordjes als kwetsbare natuur bestempelen als ze eerst twee derde van het bos hebben gekapt. Bovendien worden de dieren door het lawaai van de bouw van het hoogspanningsstation wel verjaagd".
02. Met de bordjes is de behoefte aan buitenseks niet weg. Hoe groot is de kans dat Homo's weer opduiken in het nabijgelegen Gedenkbos "De Spinder" ?!
Begin dit jaar werd beheerder Peter Smulders geconfronteerd met huilende nabestaanden die sporen van sekspartijen hadden aangetroffen op de gedenkplek van hun geliefde. Zelf zag hij twee mannen met hun broek omlaag op de motorkap bezig, gefilmd door een derde vanuit een andere auto.
"Dit soort taferelen bij het gedenkbos wil niemand’", stelt Anthony Mathijsen van Platform Keelbos, dat zich hard maakt voor behoud van mannen-ontmoetingsplaatsen. Dat er heel wat ontmoetingsplekken zijn verdwenen - afgesloten met hekken, kaalgekapt, gesneuveld voor een andere bestemming - is volgens Keelbos bewuste ontmoediging op basis van oneigenlijke argumenten.
"Ook hier bij Huis Ter Heide worden de mannen gedwongen om uit te wijken. Wij vinden dat er rekening gehouden moet worden met hun belangen, in plaats van ze te discrimineren en criminaliseren. Er moet een oplossing voor komen".
03. Maar wat voor oplossing dan ?!
Wijs een plek aan, stelt Mathijsen. Hij kent diverse locaties elders in het land waar de gemeente actief een plek heeft toegekend, zoals in het "Kralingse Bos" in Rotterdam. Wie er niks mee te maken wil hebben, kan die plek omzeilen. Wie er wil zijn, volgt het pad langs de liggende boomstammen. Werkt daar prima. "Je moet er verstandig mee omgaan en niet doen alsof het er niet is. Want het is er wel".
"Opheffen is geen oplossing", zegt ook Charlot Pierik van Movisie, het landelijk kennisinstituut voor een samenhangende aanpak van sociale vraagstukken. "Dan verplaats je het probleem alleen maar. Gemeenten zitten er soms mee in hun maag. Het is een heikel onderwerp dat veel emoties oproept. Omdat het zo openlijk over seksualiteit gaat".
Wat je er ook van vindt, stelt Pierik: het is nu eenmaal niet verboden. "Ons advies is beter reguleren. Zet afvalbakken neer, hang vogelhuisjes op met condooms er in, zorg dat bezoekers weten waar ze zich kunnen melden als ze lastiggevallen worden".
Maar die oplossing ligt niet in de lijn der verwachting als je de reacties van de plaatselijke gemeenten beluistert. Loon op Zand voelt zich niet geroepen 'bijvoorbeeld een gedoogbos' te faciliteren. De gemeente Tilburg geeft aan geen actief handhavingsbeleid te voeren. Zij richt zich met haar Regenboogbeleid op integratie en het samenbrengen van groepen mensen in de samenleving.
04. Om die vraag maar op tafel te leggen: mag het eigenlijk wel, seks in de buitenlucht ?!
Ja, zegt de één. Waaronder Platform Keelbos: buitenseks mag, mits ongezien. Als je het op een beschutte plek doet, is het geen provocatie en dan vervalt het strafbeginsel. Nee, zegt de ander, waaronder de gemeente Loon op Zand: seksuele handelingen in het openbaar zijn volgens de wet schennis van de eerbaarheid en dus strafbaar.
Om er later aan toe te voegen dat ze daarmee doelt op het gedenkbos, waar het sowieso 'onwenselijk, ongepast, onacceptabel en daarmee straf- baar is' volgens Loon op Zand. In het algemeen, stelt zij, kúnnen die seksuele handelingen strafbaar zijn, en moet dat per geval beoordeeld worden, al is dat oordeel aan het Openbaar Ministerie.
05. Maar hoe zit het dan met die schennis van de eerbaarheid ?!
Wil er sprake zijn van schennis van de eerbaarheid dan moet er bijvoorbeeld opzet in het spel zijn, zoals bij een potloodventer die zijn geslachtsdeel aan voorbijgangers toont. Ook de plaats is van belang. Bij seks op het balkon, in de sauna of een andere plek waarvan je wel kunt bedenken dat die mensen die als aanstootgevend ervaren, kun je ervan uitgaan dat dat schennis van de eerbaarheid is.
Het gaat er vooral om dat het ongezien gebeurt. Seks in de buitenlucht - zoals in een dichtbegroeid bos, op afstand van de openbare weg en van anderen - is dus niet per definitie strafbaar en dat zie je ook terug in het geheel aan rechterlijke uitspraken.
bronnen: BD.nl – Brabants Dagblad → Annemiek Steenbekkers / Twitter.com | X – BD.nl
