donderdag 17 januari 2013

'Maak je Parijse betogers zwart, dan ben je niet veel beter dan Homofoben'

Tegenstanders van het homohuwelijk vinden dat een kind er bij is gebaat om door een man en vrouw opgevoed te worden. Daar kun je het mee oneens zijn, maar de geschiedenis is aan hun kant', schrijft Marcel Buurman. "Het zwartmaken van andersdenkenden zoals Bart Schut dat doet, is in ieder geval een stap achteruit" !!

In tegenstelling tot hetgeen journalist Bart Schut op de opiniesite van De Volkskrant beweert, zijn de meeste demonstranten in Parijs tegen het homohuwelijk  niet homofoob, en willen ze de bestaande rechten van homo's op geen manier aantasten. Organisator Frigide Barjot - in het verleden actief voor de invoering van wettelijk beschermde partnerregistratie voor homo's  - maakte excuses aan homo's voor het geval zij zich aangevallen voelden, maar wilde uitspreken dat het huwelijk voor haar alleen tussen een man en een vrouw kan gelden. Deze demonstranten erkennen dat  twee mannen en twee vrouwen als een liefdespaar kunnen leven en zijn daar niet tegen. Toch worden volgens Bart Schut al deze mensen door haat gedreven, zij zijn zelfs 'verenigd door hun haat tegen de liefde'.

Hij stelt dat de demonstranten 'mensenrechten willen onthouden aan landgenoten wier enige misdaad is dat zij verliefd zijn'. Welke mensenrecht wordt homo's onthouden? Het recht om te huwen is in internationale verdragen niet toegekend aan personen van gelijk geslacht. Schut is van mening dat hier een fundamenteel recht van de mens in het geding is. Die mening is nog geen gegeven, zoals dat wel bij de vrijheid van meningsuiting of godsdienst het geval is.  Pas vrij recent hebben enkele westerse landen het huwelijk opengesteld voor homoparen. Er is dus discussie mogelijk over dit onderwerp. Ik wijs er op dat het Nederland van pakweg 1990 geen homovijandige, mensenrechten schendende staat was, hoewel het homohuwelijk niet bestond.

Gewelddadig
Vervolgens uit Schut zijn bewondering voor het feit dat homo's hun woede over het onrecht  niet omzetten in geweld. 'Er is geen gewelddadige homo-terreurbeweging, geen Roze Armee Faktion', schrijft hij.  Maar de demonstranten tegen het homohuwelijk zijn toch ook vreedzaam? Waarom zouden de homo's dan gewelddadig  worden? Of geldt de vrijheid van meningsuiting alleen voor mensen die het met Bart Schut eens zijn; zo niet, dan mag tegen hen geweld worden gebruikt?

Schut stelt dat de demonstranten marcheren omdat zij homo's te min achten voor de rechten die zij zelf wel claimen. Hieruit blijkt dat Schut niet bereid is om te reageren op de argumenten die door de tegenstanders worden aangevoerd. De meesten van hen vinden het prima dat homo's samenwonen, en dat zij vermogensrechtelijk worden gelijkgesteld met gehuwden. Dit is in Frankrijk al jaren geleden gelegaliseerd zonder noemenswaardig protest.

Kinderen adopteren
Het pijnpunt bij het homohuwelijk is dat hiermee aan homo's het recht wordt gegeven om kinderen te adopteren op gelijke wijze als een man en een vrouw die gehuwd zijn. Het is niet vanzelfsprekend dat twee mensen van gelijk geslacht een kind mogen adopteren, aangezien zij niet samen een kind kunnen krijgen. Het adopteren van een kind behoort puur en alleen te worden beoordeeld vanuit het belang van het kind. Het gaat niet om het recht van een paar om kinderen te mogen hebben, maar om het recht van het kind om te worden opgevoed door ouders.

De tegenstanders van het homohuwelijk stellen dat een kind recht heeft op een vader en een moeder. Zij vinden dat het goed is dat een kind wordt opgevoed door een man en een vrouw, omdat vrouwen en mannen van nature van elkaar verschillen en ieder een eigen, unieke rol vervullen.

Dan heb ik het niet over traditionele rollenpatronen, maar over de werkelijk andere aard van de aan elkaar gelijkwaardige, maar niet gelijke, man en vrouw. Ik wens ieder homopaar met een geadopteerd kind alle geluk van de wereld toe. Tal van homo's zullen hele goede opvoeders zijn, net als tal van hetero's. Dat neemt niet weg dat de tegenstanders van het homohuwelijk vinden dat het goed is om het uitgangspunt te blijven aanhouden dat een kind er bij is gebaat is om door een man en een vrouw samen te worden opgevoed. Het feit dat het regelmatig gebeurt dat niet aan dit uitgangspunt kan worden voldaan, door allerlei oorzaken - van overlijden, tot het baren van een kind door een lesbische moeder, wil niet zeggen dat voor adoptie dat uitgangspunt niet overeind zou kunnen blijven.

Moslims en Christenen
Schut vraagt zich ook af hoe lang de protesten vreedzaam zouden blijven, als de regering morgen besloot  dat opeens Christenen of Moslims niet meer mogen trouwen. Hij gaat er helemaal aan voorbij dat tegen het homohuwelijk objectief verdedigbare argumenten worden ingebracht, al kun je het daar zeer mee oneens zijn. Dat geldt niet voor een dwaas idee als het verbieden van een huwelijk tussen twee Christenen of twee Moslims. 

En roep nu niet direct dat je een verbod op het homohuwelijk met net zoveel recht dwaas kunt noemen, want dat is vanuit de ontstaans- geschiedenis van het huwelijk simpelweg niet waar. Aan die geschiedenis kun je niet voorbij gaan, al kun je vinden dat het homohuwelijk een stap voorwaarts is.

Het zwartmaken van andersdenkenden zoals Schut dat doet, is in ieder geval een stap achteruit. Dat niveau van argumenteren past goed bij de minderheid van demonstranten die wél gedreven door homofobie meeliepen in Parijs.

bron: Volkskrant.nl