zondag 5 mei 2013

Pim | Slecht in de Liefde


                      
"Kom je hier vaker ?!" Het was eruit voordat ik er erg in had. Dé zin die alle kansen bij hem in een keer tegelijk wegvaagde. Zowel een klein kusje en een simpele onenightstand, als een eerste date en een groot 25-jarig huwelijksfeest. De jongen glimlachte naar me, uit medelijden waarschijnlijk, en draaide zich toen om, verdwijnend tussen de dansende mensen op de dansvloer in een Amsterdamse Gay-club.

Ik ben er slecht in ... 'openingszinnen'. De meest cliché-zinnen komen er bij mij uit of zijn zinnen die jongens afschrikken in plaats van interesse bij hen opwekken. Op papier en in mijn hoofd kan ik iedere jongen versieren, maar eenmaal op de dansvloer is het een heel ander verhaal. Vaak blijft het stil, zoals bij de Belgische jongen op de Reguliers, die aangetikt werd door een vriend van mij want "Ja Pim, dat is nou echt jouw type" ‼ Maar toen hij zich omdraaide kwam er niet meer dan een trillerig "hoi" uit mijn mond gevolgd door een nerveus schoolmeisjesachtig gegiechel.

Flirten is niet mijn sterkste kant. Terwijl ik denk al uren oogcontact te hebben met een jongen en ik net mijn telefoonnummer voor hem op een papiertje wil schrijven, komt hij op me aflopen om te vragen waarom ik de hele tijd naar zijn vriendin zit te kijken. Of bij de Universiteitsbiblio- theek, struikelend over tassen, omdat ik druk bezig was met de Geschiedenisstudent die ik voor mijn gênante valpartij toch écht naar mij had zien glimlachen !!

Nog slechter ben ik in daten. Sinds ik heb gehoord dat je op dates nooit over je exen mag beginnen kan ik nergens anders over praten. "Ja, het meest romantische wat mijn ex ooit heeft gedaan". En "Hoeveel exen ik heb ?! Toch zeker wel een stuk of ..." zijn zinnen waarmee ik menig etentje heb verpest. Maar erger is het als ik begin over mijn gekke hobby's: dat ik bijvoorbeeld alle liedjes van Acda en de Munnik uit mijn hoofd kan zingen is verre van sexy. Maar ik kan ook uren uitweiden over mijn erfelijke huidziekte of mijn dwangmatige verlatingsangst. Ook niet handig is het als ik zonder erbij na te denken verkondig dat mijn grootste droom niet wereldvrede is, maar het zingen van het gehele ABBA repertoire als dragqueen.

Relaties zijn ook nooit mijn sterkste punt geweest. Ik ben van het soort dat na twee weken samen, al na gaat denken over samenwonen, trouwen en kinderen krijgen. In mijn dromen zie ik ons dan al zitten aan het zwembad in Hawaï, genietend van een cocktail, de barman en ons pensioen. Hardop zat ik te mijmeren over leuke jongensnamen terwijl mijn (toenmalige) vriendje langzaam wit wegtrok. Of ik vraag aan mijn potentiële levenspartner waar hij het liefste wil trouwen, aan het strand of bij een kasteel. Wat dan hard gelach opwekt, gevolgd door een pijn- lijke stilte zodra hij erachter komt dat ik mijn vraag stiekem wel heel serieus bedoelde.

Ja, eigenlijk ben ik gewoon slecht in de liefde.

Ondanks dat ben ik onlangs een leuke jongen tegengekomen die ik met mijn eerste flirtpogingen niet afgeschrikt heb en die zelfs onze eerste dates overleefde. Helaas is de jongen in kwestie vertrokken naar het buitenland. Misschien is dat maar goed ook, ik weet namelijk niet hoe hij zou gaan reageren als ik had gevraagd wat hij van de naam Julius vindt. Voor ons zoontje.

Pim Lammers

bron: KamKrant.nl