De reacties op het aan de kaak stellen van homodiscriminatie zijn voorspelbaar fout
"Het is belangrijk om vandaag, op Internationale Dag tegen Homofobie en Transfobie, gevaarlijke vooroordelen weg te nemen over homoseksualiteit en transgenders", betoogt Boris Dittrich.
Vandaag vieren mensen over de hele wereld de Internationale Dag tegen Homofobie en Transfobie. Ze staan erbij stil staan hoe ze de idealen van gelijkberechtiging en non-discriminatie kunnen bereiken.
In Kameroen werd een jonge man tot drie jaar gevangenisstraf veroordeeld omdat hij een sms'je had gestuurd aan een andere man met de tekst: 'Ik ben verliefd op je geworden'. Zijn advocaat ontving doodsbedreigingen per email. Zijn vrouw en kinderen zouden worden vermoord. Toen hij naar de politie stapte, zei de commissaris: 'Stop met het verdedigen van homo's en dan heb je geen probleem'. Dus in Kameroen ver- dwijn je achter de tralies als je een liefdesboodschap stuurt, maar kijken de autoriteiten de andere kant op als kinderen met de dood worden bedreigd.
In Jamaica zijn lesbische vrouwen, homoseksuele mannen en transgenders slachtoffer van fors geweld, soms met fatale afloop en zelden met voldoende bescherming van de politie. Veel slachtoffers ontvluchten hun familie, de buurt waarin ze wonen en soms zelfs het land om te ont- snappen aan bedreiging en geweld, alleen maar omdat ze zijn wie ze zijn. Een groot deel van de slachtoffers leeft op straat wat het risico van groepsgeweld en ander misbruik verhoogt.
Propaganda
In Rusland en de Oekraïne willen de parlementen 'homoseksuele propaganda' verbieden. Volgens de parlementsleden lopen kinderen de kans om homo of lesbisch te worden als ze iemand in een T-shirt met een regenboogvlag erop zien lopen of wanneer ze kijken naar een TV-program- ma over het zelfmoordpercentage onder LHBT-jongeren. Toen President Poetin onlangs in Amsterdam beweerde dat Rusland homo's niet discri- mineert, had premier Rutte hem er op kunnen wijzen dat Rusland een uitspraak van het Europese Hof van de Mensenrechten aan zijn laars lapt. In Rusland krijgen LHBT mensen geen vergunning om te demonstreren. Dat is in strijd met de vrijheid van meningsuiting volgens het Hof.
Politie-agenten in Maleisië en Koeweit arresteren herhaaldelijk transgender-vrouwen omdat ze zich kleden als iemand van het andere geslacht en dat is verboden. Hun vrouwenkleren zijn het bewijs van overtreding. Vaak dwingt de politie hen zich op het bureau uit te kleden en worden ze in een cel met mannen opgesloten. Daar worden ze niet beschermd tegen seksueel misbruik.
Dit zijn zomaar enkele voorbeelden van waar LHBT mensen dagelijks in de wereld tegen aan lopen. Bij Human Rights Watch hebben we al dit soort mensenrechtenschendingen onderzocht. Wanneer we deze discriminatie aan de orde proberen te stellen, krijgen we voorspelbaar foute reacties te horen:
1. Homoseksualiteit is een Westers concept dat aan ontwikkelingslanden in het Zuiden wordt opgedrongen.
2. Homoseksualiteit druist in tegen traditie, religie en culturele waarden en moet daarom worden bestraft.
3. LHBT-mensen willen nieuwe en/of speciale rechten krijgen.
Nu we de Internationale Dag tegen Homofobie en Transfobie (IDAHoT) op 17 Mei vieren, is het belangrijk dit soort gevaarlijke vooroordelen te weerleggen.
1. Homoseksuele liefde heeft in alle samenlevingen, overal ter wereld bestaan, maar het is juist de strafbaarstelling ervan die door Europese koloniale machten in veel Zuidelijke landen is geïntroduceerd.
2. LHBT-mensen, van wie menigeen gelovig is en dezelfde culturele waarden aanhangt als anderen, maken aanspraak op dezelfde internationaal erkende mensenrechten als ieder ander. Juridisch verankerde mensenrechten gaan voor een beroep op religie, traditie of cultuur. Vroeger werd met een beroep op traditie of cultuur genitale verminking bij vrouwen of kindhuwelijken goedgepraat. Die tijden zijn voorbij.
3. LHBT-mensen willen geen speciale behandeling. Zij willen dezelfde vrijheid en respect als hun familie, vrienden, buren en collega's.
Desondanks is homoseksueel gedrag strafbaar in ongeveer 76 van de 193 lidstaten van de Verenigde Naties. Afrika telt 38 van de 76 landen waar homoseksueel gedrag strafbaar is.
Ik besef dat het moeilijk is om beleidsmakers en het grote publiek in die landen te overtuigen, wanneer zij er op uit zijn om LHBT-mensen op te sluiten in plaats van hen in vrijheid te laten leven met dezelfde rechten en waardigheid als anderen. Toch is niets onmogelijk. De Rooms-katho- lieke kerk, toch echt geen steun en toeverlaat van homoseksuele relaties, heeft in 2009 op de Internationale Mensenrechtendag in de Verenigde Naties verklaard dat discriminatie tegen homoseksuele personen moet stoppen. De Heilige Stoel riep de 76 landen op de strafbaarstelling van homoseksueel gedrag uit hun wetboek te schrappen. En in juni 2011 aanvaardde de Mensenrechtenraad van de Verenigde Naties de allereerste resolutie over dit onderwerp, door Zuid-Afrika ingediend. De resolutie roept op een einde te maken aan geweld en discriminatie, gestoeld op seksuele oriëntatie en gender-identiteit.
Op 17 Mei, de Internationale Dag tegen Homofobie en Transfobie, vieren we dat alle mensen gelijk geboren zijn zowel wat waardigheid als rech- ten betreft. Het is mogelijk dit ideaal te verwezenlijken, maar het vereist wel visie, een activistische houding en leiderschap. De tijd is rijp om dit te verwezenlijken. De toekomst ligt niet voor ons, maar in onszelf.
bron: De Volkskrant
