vrijdag 11 januari 2013

Pastoor ziet af van Schandpaal


Pastoor Harm Schilder uit Tilburg ziet af van het ophangen van de foto's met namen van mensen die zich hebben laten uitschrijven uit de RK Kerk, naar aanleiding van de homofobe uitspraken van de heilige stoel. 

In een weblog geeft Schilder de media de schuld, vooral het Brabants Dagblad heeft het gedaan bij de prelaat. "De koppensneller van de krant heeft een verkeerde kop boven zijn artikel geplaatst en dat is vervolgens een eigen leven gaan leiden", aldus Schilder.

Hij besluit zijn betoog met: "Het heeft nu geen zin meer om het idee uit te voeren. Ik laat het eerst rusten en bespreek met de vrijwilligers hoe we het goede voornemen om mensen bij de kerk te houden vorm kunnen geven. Voorlopig bidden we alleen voor hen."

Schilders volledige blog:

De spinoff van mijn idee om mensen die de kerk willen verlaten intern in beeld te brengen is groot. Het is nog te vroeg om de balans op te maken. Zoals het er nu uitziet werkt het alleen maar negatief, ofschoon er ook mensen zijn die positief, grappig of gezond kritisch reageren. Opnieuw speelt het Brabants Dagblad hierbij een belangrijke rol. Mijn band met die krant lijkt wel een haat-liefde verhouding te zijn. Toen ik in april 2008 op mijn blog had geschreven dat ik de film Fitnah knap gemaakt vond, verscheen daar een artikel over in BD met als kop: 'Pastoor Schilder bewondert Fitnah'. Dat is heel iets anders !! Ik voelde mij toen niet meer veilig en besloot voor mezelf om niet meer te praten met deze krant. Dat veranderde toen de hoofdredactrice Annemieke Besseling persoonlijk op bezoek kwam. In een prettig gesprek gaf ze aan dat zij toch waarde hechtte aan mijn geluid, in het kader van de pluriformiteit. Dat wekte vertrouwen. Ik zou nog steeds niet reageren op telefoontjes, maar wel zelf af en toe een artikel aanleveren. Dat ging eigenlijk goed en stelde me in staat om bij te dragen aan de opinievorming over kerk en maatschappij. Het recentste voorbeeld daarvan is een artikel over groeikansen voor de kerk in Brabant, waarop positieve reacties kwamen. Hoe kon het nu tot de storm komen die onlangs is opgestoken?

Kim Spanjers van BD had mijn novemberblog gelezen, over hoe we kunnen leren van bedrijven om 'klanten' erbij te houden. Dat intrigeerde haar. Ze belde op en vroeg om enige toelichting. Het bleek dat ze er meteen een artikel van wilde maken. Dat verraste mij (is misschien naïef), maar ik trapte niet meteen op de rem. Wel vroeg in inzage in het stuk. Voortaan ga ik ook inzage vragen in de krantenkop, want die is volgens mij allesbepalend. Voor alle duidelijkheid, het stuk van Spanjers is gewoon goed en zij heeft de kop niet bedacht. "Pastoor Schilder zet 'afvalligen' met naam en foto te kijk". Dat is een maximale negatieve verdraaiing van een minimaal positief idee. In mijn beleving zijn alle andere media dáár op afgesprongen. Je merkt het in de stukken die daarna verschijnen. Daarbij komen de woorden 'afvalligen' en 'te kijk zetten' telkens terug, met een nieuw woord erbij: 'schandpaal'. En voor je het weet let niemand meer op de inhoud. Dat betreur ik ten zeerste. Ik ga niet opnieuw uitleggen wat ik bedoeld heb met mijn actie. Daarvoor verwijs ik naar het interview met Pauw & Witteman, dat terug te zien is via Uitzending gemist. Daar voelde ik mij veilig en werd ik kritisch maar correct bejegend.

Dat is anders bij degene die de bovenstaande krantenkop heeft bedacht. Ik zou het wel goed vinden als deze stoere jongen openlijk zou vertellen wat hem (of haar) bezield heeft om dit zo in het nieuws te brengen. Het doet schade aan mij, aan de kerk en volgens mij ook aan de journalistiek zelf. Daardoor keren priesters zich alleen maar meer af van de media. Dat is doodzonde omdat ze vaak waardevolle dingen te zeggen hebben en het maatschappelijk debat verschraald wordt als er alleen vanuit  één hoek geschreven wordt. Ik neem juist af en toe het woord om die pluriformiteit in stand te houden. Daarom reageer ik ook nu. De ethiek van een journalist betreft niet alleen de stukken die hij schrijft , maar ook de titels die meegegeven worden. Ik kan me voorstellen dat het verleidelijk is om dingen smeuïg te brengen, maar welke waarde weegt op tegen de schade die hierboven genoemd wordt? Alleen de strijd om het aantal abonnees is onvoldoende. Is het onbegrip? Tot ik daar een bevredigend antwoord op krijg, is het weer 'uit' met BD.

Niet om mijn gelijk te bewijzen. Het effect van mijn idee heb ik gewoon onderschat.  Ik zie nu beter de riskante zijde van mijn plan om kerkverlaters in beeld te brengen. Maar dat mogen mensen mij ook gewoon zeggen in plaats van het te reduceren tot een vernietigende actie. Het heeft nu geen zin meer om het idee uit te voeren. Ik laat het eerst rusten en bespreek met de vrijwilligers hoe we het goede voornemen om mensen bij de kerk te houden vorm kunnen geven. Voorlopig bidden we alleen voor hen …

bronnen: GayKrant.nl / Brabants Dagblad