Verwijt homoseksuelen niet dat zij niet in staat zijn tot 'rustig praten over ethiek', schrijft arts Sietse Felix in reactie op Jan Dirk Snel. 'Vrijelijk spreken uit religieuze overtuiging krijgt wel een nare bijsmaak als men bedenkt hoeveel levens daardoor dagelijks worden verwoest.'
Volgens Jan Dirk Snel heeft de paus in zijn recente toespraak tot het college van kardinalen niets gezegd over homo's en homoseksualiteit. Snel schrijft: 'de woorden 'homo' en 'homoseksualiteit' komen nergens in het verhaal voor'. De media zijn ermee aan de haal gegaan en daarom vindt Snel de negatieve en soms scherpe reacties in sociale en andere media over de vermeende antihomoseksuele uitspraken in deze toespraak getuigen van gebrek aan kennis, zelfingenomenheid, of zelfs morele onderontwikkeling.
Ik heb de tekst van de paus gelezen en inderdaad: beide woorden komen in zijn toespraak niet voor. Jezus heeft ook nooit iets gezegd over homo's of homoseksualiteit, en niet alleen omdat die woorden toen nog niet bestonden. Dankzij 'goede verstaanders' als Paulus en Augustinus zitten we desalniettemin al twee millennia opgescheept met een instituut dat op grond van zelfgecreëerde morele autoriteit geen gelegenheid voorbij laat gaan om, impliciet of expliciet, homoseksualiteit en homoseksuelen te veroordelen.
Je hoeft toch werkelijk niet het slachtoffer uit te hangen, of lijdende te zijn aan achtervolgingswaan om te weten dat de paus in zijn toespraak wel degelijk zijn zoveelste mes in de rug van homoseksuelen stak. Daarvoor waren er op de betreffende bijeenkomst teveel 'goede verstaanders' aanwezig.
Niet veilig over straat
De idee dat men vrijelijk alles mag zeggen vanwege de religieuze overtuiging die men heeft is diepgeworteld en in veel landen een beschermd recht, maar krijgt wel een nare bijsmaak als men bedenkt hoeveel levens daardoor dagelijks worden verwoest. Volgens Snel moeten homo's stoppen met schelden naar aanleiding van de vermeende antihomoseksuele uitspraken van de paus en zich gaan richten op de vraag 'wat onze menselijke natuur is en wat die over onze bestemming als mensen zegt'.
Mooi, wijds, diepzinnig ook, geparfumeerd met een snufje De Beauvoir hier en een toefje De Tocqueville daar. Maar ondertussen kan ik in mijn eigen stad en in zeker tweederde van de rest van de wereld niet veilig over straat, zodra ook maar op enige manier de verdenking ontstaat dat ik homo ben.
De door Snel voorgestelde 'rationele morele dialoog tussen welwillenden' over homoseksualiteit komt er met dit Vaticaan en deze paus nooit. Daarom heb ik een paar vragen aan Jan Dirk in plaats van aan de paus, voordat ik mij ga bezinnen op mijn Hogere Bestemming: Wat is nu eigenlijk de wortel van die rabiate monotheïstische afkeer van homo's? Wie of wat is met die afkeer gediend? En als er al antwoorden komen: waar is de rechtvaardiging voor de argumenten waarmee ze worden onderbouwd?
Kan wellicht de paus daarover, desnoods impliciet, iets zeggen? En als hij dat niet kan, kunnen hij en zijn slippendragers (die hem ongetwijfeld beter 'verstaan' dan ik) niet eens een tijdje stoppen met het impliciet of expliciet oprakelen van emoties die mijn vrijheid beperken en mijn veiligheid in gevaar brengen?
Toon
Ik ben het met Snel volledig eens dat de toon in de sociale media vaak onkies en zwaar beneden peil is. Maar dat is dan ook het enige waarover ik het met hem eens ben. Als homoseksuelen aangeven dat ze de religieuze criminalisering en het mede daardoor veroorzaakte geweld tegen hun geestelijke, maatschappelijke en helaas soms ook fysieke gezondheid zat zijn, en daarover nu eindelijk eens een onvertogen woord kunnen uiten zonder uitgestoten te worden uit de gemeenschap waarin ze leven en werken, dan gaat het niet aan juist hen te verwijten dat zij niet in staat te zijn tot 'rustig praten over ethiek'. In ieder geval niet zolang een partijtje schelden op Facebook minder slachtoffers maakt dan de seksuele politiek van Rome.
De rooms-katholieke kerk kan een geweldige bijdrage leveren aan het zinvol omgaan met de vele ethische onzekerheden die de moderne samenlevingen genereren. Als ze maar bereid is om de werkelijke noden van deze tijd te erkennen. Maar ook die dialoog blijkt met dit Vaticaan en deze paus niet vruchtbaar.
bron: De Volkskrant
