zondag 27 januari 2013

Bart | Eén jaar Uit de Kast !!


COLUMN - Zoals je misschien al wel kunt vernomen van de titel .. Dit stuk gaat over het homo zijn, en Uit de Kast komen. Het kan erg moeilijk zijn voor sommige. Ik heb ook een hele tijd getwijfeld, zou ik het wel zeggen, zou ik het toch niet zeggen. Mensen hebben het vaak toch wel door of hebben er al een vermoeden van, maar als je dat dan daadwerkelijk bevestigd kijken sommige toch net wat anders naar je. Dan dat ze voorheen zouden doen. In dit artikel zal ik een stuk over mijn coming out schrijven, maar ook de gevoelens, niet alleen van mij, maar ook van andere, hoe die denken over een coming out.

Ik herinner me het nog goed !! Het was net een aantal dagen na mijn verjaardag, en ik dacht ik moet het gewoon vertellen. Een vriendin en ik zouden allebei op een bepaalde datum Uit de Kast komen, maar we hielden het niet meer, en gooide het eruit. Het was best lastig, Tegen over je vrienden en klasgenoten is het toch vaak heel anders dan tegenover je eigen familie. Eerst vertelde ik het op school en aan de vriendenkring die ik heb, die niet al te groot is, maar dat maakt voor nu even niks uit. Daarna thuis aan mijn zusje, het was lastig. Tranen kwamen eruit toen ik het vertelde, en daarna zaten we beide jankend aan de keuken tafel. Vervolgens SMS'te ik mijn moeder. Ja echt via een SMS !! Achteraf had ik er wel spijt van dat ik het via een SMS had moeten doen, maar ik durfde het echt niet en dacht dat het de enigste oplossing was die ik tot dan kon bedenken.

Ik heb echter ook een hoop vrienden die nog steeds In de Kast zitten. Een groot deel van mijn vrienden en kennissen kring is homo of bi. Ze zitten er wel mee om het te vertellen aan hun ouders en vrienden. Ik zeg ze dan ook wel dat ze vaak al een vermoeden zullen hebben, en er niet eens zo heel raar van op zullen kijken. Maar dan nog, ik snap het. Het is erg moeilijk om het dan daadwerkelijk te zeggen. Als het er eenmaal uit is, dan ben je er vanaf. Maar voor het moment dat je familie en ouders het weten, zit je er toch wel mee. Je moet het vooral niet forceren, gewoon doen als het moment daar is. Bijvoorbeeld als je met zijn alle eet aan tafel, of bij een drankje op een terras. Ga niet naar een moment zoeken, het komt vanzelf. Als je zoekt naar een moment, komt deze er niet en zit je er nog langer mee dan je nog eigenlijk wilt.

Mensen zullen misschien denken 'ik wil het niet vertellen, ik wil mijn vrienden niet kwijtraken'. Laat deze vrienden lekker links van je liggen als ze je niet accepteren zoals jij bent. Je moet je zelf blijven, als dat nou hetero, homo of bi is. Het maakt niets uit. Als jij, jezelf kunt blijven, en mensen accepteren het niet en vinden dat je moet veranderen. Moet je ze laten gaan. Je vind wel nieuwe vrienden, misschien niet nu, maar over een tijd zul je ze weer tegen komen. En dan zou je blij zijn, dat je eenmaal hebt gevonden wie je echt nodig hebt. En dat ze je accepteren zoals je bent !!

Bart Alleman

bron: KamKrant.nl