Op zondag 21 april jongstleden hebben lokale bewoners van het Daveyton Township nabij de Zuid-Afrikaanse stad Johannesburg het ontzielde lichaam van de openlijk lesbische Patricia Mashigo aangetroffen. Volgens ooggetuigenverklaringen was haar levenloze lichaam omringd met diverse stenen en rotsen, wat erop wijst dat Mashigo mogelijk om het leven is gekomen door steniging. Het nieuws van de dood van Mashigo volgt net geen dag nadat homo-activisten, samen met Amnesty International, een Nationale Dag van Herdenking van vermoorde LHBT-individuen in Zuid-Afrika hadden georganiseerd.
"Het slachtoffer, Patricia Mashigo, was de oudste van het gezin en leefde samen met haar zusters in het Daveyton Township. Ze stond met haar beide benen op de grond en was geen persoon die een ander iets zou kunnen aandoen", zo verklaart Lungile Dladla van het Ekurhuleni Pride Organising Committee (EPOC). Dladla, zelf een slachtoffer van een haatmisdrijf, wijst erop dat de situatie van lesbische vrouwen in de Zuid-Afrikaanse townships zeer precair is. "Ik probeer de moed erin te houden, maar de politie is te achterlijk. In mijn contact met de familie van Patricia wisten ze me te vertellen dat de politie zelfs nog niet eens is langs geweest".
Straffeloosheid
Hoewel homorechten en het homohuwelijk inmiddels alweer bijna tien jaar stevig verankerd zijn in de Zuid-Afrikaanse grondwet, zijn homofobe sentimenten nog endemisch in de samenleving van Zuid-Afrika. Een exponent hiervan zie je terug in de houding van de politie tegenover LHBT-slachtoffers van haatmisdrijven en hun nabestaanden. Aanklachten van corrigerende verkrachting worden niet serieus genomen, en de onder- zoeken naar de moorden op lesbiennes en homoseksuelen zijn vaak flinterdun en leveren zelden een dader op, laat staan een veroordeling.
Een schrijnend voorbeeld hiervan is de zaak van Noxolo Nogwaza, mede-oprichter van EPOC, die twee jaar geleden vermoord in werd terugge- vonden: "De politie deed niets. Rondom het verminkte lichaam van Noxolo lagen condooms verspreid en een DNA test had kunnen uitwijzen wie de daders waren, maar de politie raakte het bewijsmateriaal kwijt. De daders van Noxolo lopen nog vrij rond in deze buurt en het is wachten tot het volgende slachtoffer valt. I could be next", zo vertelt Khalo, een vriendin van Noxolo.
Jeffrey Mqondisi Qhuma, trainer en manager van het Winnies United damesteam in Kaapstad onderschrijft Khalo's gevoel van onmacht. Het afgelopen decennium is zijn team drie speelsters ontvallen ten gevolge van corrigerende verkrachting met dodelijke afloop. Ter illustratie toont hij een vergeelde foto van het team, en wijst hij de onfortuinlijke vrouwen één-voor-één aan: "Luleka Makiwane, Zoliswa Nonkonyane en Sihle Sokoji … ‼ Allemaal aan ons ontnomen en niemand die wat doet, wanneer houdt het op ?!"
bronnen: Gay.nl / Identity Kenya / MO.be / YouTube.com
