Sasha Wortel (36) groeide op onder Jehova's getuigen. Ze
besefte als jongetje dat ze in een verkeerd lichaam was geboren. Sinds een
aantal jaren leeft Sasha als vrouw. Ze noemt zich een 'Rechtse Transgender'. "Ik kom op voor onze Nederlandse normen en waarden".
Hoeveel kun je meemaken in 36 jaar ?! Sasha Wortel werd als
jongetje seksueel misbruikt door een 'broeder' van de Jehova's getuigen. "Ik
was een jaar of zes. Had veel pijn en moest zelfs worden geopereerd". Deden
haar ouders geen aangifte ?! "Nee, mijn vader dreigde wel de dader op te zoeken
met een ijzeren staaf. Maar Jehova's treden met dat soort zaken niet naar
buiten. Dat lossen ze intern op".
Sasha, die sinds 2002 als vrouw door het leven gaat, kijkt
terug op een jeugd vol indoctrinatie, angst en chaos. Haar ouders, die toen zij
12 was uit de Jehova-sekte traden, hadden veel ruzie en zouden uiteindelijk
scheiden. Haar geestelijk labiele moeder raakte aan de drank en ontspoorde. "Ze
kon het leven en haar familie niet aan", zegt Sasha in een lunchroom in de
buurt van Amsterdam. "Tja, die genen heb ik ook. Ze is vroeg overleden, op haar
46e, aan een hartstilstand".
Op haar 14e werd ze uit huis geplaatst. "Ik had
gedragsproblemen en op school ging het slecht. Het liefst zou ik die instanties
alsnog een proces aandoen. Mijn vader, die altijd achter me heeft gestaan,
verdiende dit niet".
Een rij internaten volgde. "Daar kwam ik van de regen in de
drup. Ik ben daar geestelijk en fysiek mishandeld". Waarom ?! "Omdat ik niet
luisterde. Ik word er weer helemaal emotioneel van als ik eraan terugdenk".
Tezelfdertijd was er het besef dat Melvin, zoals Sasha toen
nog heette, vastzat in een verkeerd lichaam. Al op m'n 5e zei ik onder de
douche tegen mijn moeder: "Waarom zie ik er niet uit als jij ?! Ik ben geen
jongen". Vanaf de puberteit had ze relaties met jongens. "Ik heb in mijn jeugd
veel geëxperimenteerd, ik denk mede als reactie op dat seksueel misbruik. Maar
ik heb nu al 14 jaar een vaste, monogame relatie met een brandweer- man".
Sasha noemt zich een 'Rechtse Transgender', in een tijd
waarin vooral linkse politieke partijen en media zich opwerpen als
belangenbehartigers van Transseksuelen, die zij zeggen te willen helpen met hun
maatschappelijke emancipatie. "Ja", lacht Sasha, "ik vind iemand als Geert
Wilders een held en daarin sta ik onder Transgenders best alleen. Maar het is
nu eenmaal een feit dat we in Nederland een probleem hebben met de
fundamentalis- tische Islam. Van die kant hebben LHBTI'ers (Lesbiënnes, Homoseksuelen, Biseksuelen, Transseksuelen en Interseksuelen) veel meer
te duchten dan van rechtse mensen".
Het gaat haar niet om individuen, zegt ze, maar om de
ideologie. "In Amsterdam had je de Habibi Ana, dat was zo'n leuke Arabische
homotent. Daar heb ik veel Homoseksuele Marokkanen ontmoet, dat waren schatjes,
die zullen je nooit pijn doen. Zij zijn het gevaar niet, zij zijn geen radicale Islamieten".
Ze had wel een slechte ervaring toen een Marokkaanse man,
met wie ze een date had, haar bedreigde. "Dat was in Rotterdam, nog voor ik
mijn huidige man leerde kennen. Die man had me in de val gelokt. Ik leefde al
als vrouw maar was nog niet geopereerd. Hij wist wat ik was en het leek
allemaal erg leuk. We gingen een drankje doen en toen we een eindje gingen
lopen drukte hij mij een portiek in. Hij werd agressief, deed z'n jas open en
liet mij een pistool zien. Toen heb ik enorm staan gillen en is er een
taxichauffeur komen aanrijden, vanuit het niets leek het wel. Die zei:
instappen, nu ‼ Ik heb toen enorm gehuild en was helemaal van de kaart".
Uit angst ging ze de volgende dag naar de kapper. "Ik heb
mijn haren afgeknipt en heb weer een jaar als man geleefd. Maar daarna dacht
ik: sodemieter op, ik mag toch zijn wie ik ben" ?!
Omdat ze 'goed gelukt' is, zoals ze zelf zegt, heeft ze
weinig last van hatelijke opmerkingen of andersoortige agressie op straat. "Transseksuele vriendinnen van mij, die er wat mannelijker uitzien, hebben daar
wel veel mee te maken. Het respect in onze samenleving is helemaal weg, lijkt
het wel: leraren, politie, hulpverleners, als ik zie hoe agressief er op die
mensen wordt gereageerd. Alles moet maar kunnen, alle heilige huisjes zijn
omver getrapt".
Slachtoffer
Sasha, die in 2011 een geslachtsverandering onderging, wil
niet als 'slachtoffer' worden gezien. Ook al heeft ze, behalve met haar vader,
met haar familie – Jehova's getuigen – geen contact meer. "Dat is ook zoiets
van links: Transgenders in de slachtofferrol drukken omdat de maatschappij ons
niet zou accepteren. Ik doe daar niet aan mee".
In de lunchroom, waar Sasha Wortel met enige regelmaat komt,
is van uitsluiting in elk geval geen sprake. De baas komt langs voor een
praatje en ook het personeel staat met Sasha duidelijk op goede voet.
Een oudere dame, die aan een belendend tafeltje heeft
meegeluisterd, wil haar waardering uitspreken. "Interessant wat u allemaal
zegt", zegt ze tegen Sasha. "Ik ben het helemaal met u eens".
Hopelijk laten meer 'Rechtse Transseksuelen' van zich horen,
zegt Sasha Wortel. "Ik wil een andere samenleving, eentje waarin iedereen kan
zijn wie hij of zij is. En een waarin ik niet racist of fascist word genoemd
als ik opkom voor onze Nederlandse normen en waarden".
Het originele artikel van verslaggever "Wierd Duk" vind je op de website van: De Telegraaf
Het originele artikel van verslaggever "Wierd Duk" vind je op de website van: De Telegraaf
bronnen: Telegraaf.nl – Wierd Duk / Twitter.com – De Telgraaf
Sasha Wortel (36) groeide op onder Jehova’s getuigen. Ze besefte als jongetje dat ze in een verkeerd lichaam was geboren. https://t.co/e3bSYma2eE— De Telegraaf (@telegraaf) 3 juni 2019
