Sex sells, klinkt een aloude waarheid, maar onderzoek is
vaak het omgekeerde van sexy. Het reduceert een activiteit die voor de meeste
mensen doorgaans leuk is tot een droog studieobject met cijfers, statistieken
en percentages. Toch is het belangrijk om ons af en toe te verdiepen in het
hoe, waarom en hoeveel van seksualiteit.
Bij het bestuderen van biseksualiteit zijn er in het
verleden enkele struikelblokken geweest. De eerste vraag is al meteen prangend:
wat verstaan we onder biseksualiteit ?! Hoe definiëren we het ?! Is biseksualiteit
een gedrag of een label dat mensen zichzelf aanmeten ?!
Struikelblokken bij studies
In de praktijk blijkt dat in een anonieme of veilige
setting, bijvoorbeeld bij naamloze online enquêtes, het percentage mensen dat
zichzelf als biseksueel beschouwt veel hoger ligt dan bij niet-anonieme
bevragingen. Daardoor is de te bestuderen groep niet steeds duidelijk
afgelijnd. Het zegt uiteraard ook iets over de nog steeds bestaande angst om
zich als biseksueel te outen.
Een tweede punt is dat biseksuele mensen in vorig onderzoek
vaak niet als aparte groep werden beschouwd. Biseksuele vrouwen werden dan
gewoon bij lesbische vrouwen gerekend, terwijl biseksuele mannen dan weer samen
met homomannen werden bestudeerd. Op zich is dat niet per definitie verkeerd,
omdat beide groepen raakvlakken hebben. Dit soort onderzoek negeert echter de
specifieke noden en/of pijnpunten die gelden voor bi's (maar niet noodzakelijk
voor homo's en lesbiennes).
Een derde struikelblok, dat samenhangt met de vorige twee,
is dat de perceptie die de buitenwereld heeft niet noodzakelijk overeenstemt
met de seksuele identiteit van het individu. Kort gezegd: iemand in een
homorelatie wordt als homo beschouwd en iemand in een heterorelatie wordt als
hetero beschouwd, los van het feit of de persoon in kwestie het daarmee eens
is. In het Engels worden de termen 'Bi Invisibility' en 'Bi Erasure' wel
eens gebruikt om dit fenomeen te beschrijven. Dit betekent dat, zelfs bij
onderzoek, sommige mensen gewoon over het hoofd worden gezien.
Bovendien wordt het hele verhaal nog complexer wanneer
genderidentiteit in de mix wordt gegooid. Zal iemand die zelf niet netjes in
het hokje van man of vrouw past voor de term 'biseksueel' kiezen, of zal de
keuze eerder naar een ander label gaan, zoals panseksueel ?!
Zetten we panseksualiteit onder dezelfde noemer als biseksualiteit, of bezien we het als aparte seksualiteiten ?! Vaak leidt een vraag niet tot een antwoord, maar tot meer vragen.
Zetten we panseksualiteit onder dezelfde noemer als biseksualiteit, of bezien we het als aparte seksualiteiten ?! Vaak leidt een vraag niet tot een antwoord, maar tot meer vragen.
Vooroordelen
De reden waarom het belangrijk is om bi's in sommige
gevallen als aparte groep te behandelen, is omdat er vaak specifieke
vooroordelen zijn tegen biseksuele mensen. Deze vooroordelen kunnen ook van
homo's en lesbiennes komen, niet enkel van hetero's. Al deze vooroordelen
tegenover bi's noemen we bifobie. Deze kan zich uiten op meerdere manieren.
Een vooroordeel dat nog vaak voorkomt is de aanname dat
biseksualiteit gewoon niet bestaat. Dit leidt tot de ontkenning van het bestaan
van biseksuele mensen. Je bent dan óf een homo/lesbo die het (nog) niet wil
toegeven óf een hetero die wat experimenteert. Vroeg of laat zal je 'echte' identiteit dan wel bovenkomen. Het idee dat biseksualiteit 'een fase' is, is
nog steeds redelijk wijd verspreid.
Andere vooroordelen zijn bijvoorbeeld dat bi's ontrouw of
promiscue zouden zijn, meerdere partners tegelijk zouden willen hebben, of
onwillig zouden zijn om verbintenissen aan te gaan. Hoewel sommige bi's voor
polyamorie kiezen, zijn er ook heel wat die kiezen voor een klassiek monogaam
huwelijk met één partner.
Deze vooroordelen kunnen zich op meerdere manieren uiten.
Het kan gaan om een datingprofiel dat specifiek verkondigt dat bi's niet moeten
reageren - maar het kan ook om ergere dingen gaan, bijvoorbeeld biseksuelen die niet
welkom zijn op een holebi-evenement wanneer ze hun heteropartner bij zich
hebben.
Specifieke noden
Biseksuelen hebben wel degelijk hun specifieke noden en
problematieken. Uit een Canadese studie bij ongeveer 160.000 personen bleek
dat:
- Bi's een slechtere fysieke gezondheid hebben ten opzichte van hetero's;
- Bi-vrouwen (net zoals homomannen) meer chronische aandoeningen hebben dan hetero's;
- Bi-mannen en in het bijzonder bi-vrouwen een slechtere mentale gezondheid rapporteren;
- Een vierde van de bi-vrouwen zelfs een stemmingsstoornis rapporteert.
- Bi's een slechtere fysieke gezondheid hebben ten opzichte van hetero's;
- Bi-vrouwen (net zoals homomannen) meer chronische aandoeningen hebben dan hetero's;
- Bi-mannen en in het bijzonder bi-vrouwen een slechtere mentale gezondheid rapporteren;
- Een vierde van de bi-vrouwen zelfs een stemmingsstoornis rapporteert.
Bovendien blijkt uit een ander, Amerikaans onderzoek met
12.000 participanten dat volwassen bi's vaak te maken hebben met stress wat
betreft het 'zichtbaarheidsmanagement' dat gepaard gaat met hun eigen
seksualiteit.
Volgens datzelfde onderzoek blijkt dat bi-jongeren vaker
risico lopen op vlak van mishandeling, suïcide, depressie, drinken en
delinquentie. Een interessant element is dat dit ook geldt voor de groep
jongeren die zich als 'eerder heteroseksueel' bestempelt. Ze krijgen minder
steun en informatie dan zowel homo-als heterojongeren.
Uit de Zzzip2-steekproef blijkt dat bi-jongeren:
- gemiddeld hoger scoren op depressie dan heterojongeren;
- gemiddeld minder open zijn over hun seksuele voorkeur dan homo's of lesbiennes;
- zich gemiddeld minder identificeren met holebi's als groep in de samenleving;
- minder vaak een band hebben met andere holebi's of blij/trots zijn om bij die groep te horen;
- gemiddeld hoger scoren op geïnternaliseerde homonegativiteit.
- gemiddeld hoger scoren op depressie dan heterojongeren;
- gemiddeld minder open zijn over hun seksuele voorkeur dan homo's of lesbiennes;
- zich gemiddeld minder identificeren met holebi's als groep in de samenleving;
- minder vaak een band hebben met andere holebi's of blij/trots zijn om bij die groep te horen;
- gemiddeld hoger scoren op geïnternaliseerde homonegativiteit.
Een ander interessant gegeven is dat seksuele oriëntatie, of
in elk geval de zelfidentificatie van seksuele identiteit, niet per definitie
onveranderlijk is binnen een mensenleven. Twee derde van de bevraagde vrouwen
in het 'fluïde' spectrum veranderde minstens één keer in hun leven van
zelfidentificatie.
In tegenstelling tot wat vaak gedacht wordt, outen
biseksuele jongeren zich doorgaans later dan homoseksuele leeftijdsgenoten,
maar doorgaans is een coming-out na het dertigste levensjaar eerder een
uitzondering.
Gecompliceerd ?!
Complicated ?! is de naam van een onderzoek uit het
Verenigd Koninkrijk, dat eind mei 2015 is uitgekomen. Het legt de focus op de
beleving van biseksuele mensen in relatie met hun ervaringen met (openbare)
diensten. Dit recente onderzoek bracht toch een aantal opmerkelijke,
verontrustende statistieken naar boven.
Volgens dit onderzoek:
- delen biseksuele mensen maar zelden hun geaardheid met dienstverleners (bijvoorbeeld een huisarts) uit angst voor negatieve reacties;
- zegt de meerderheid dat ze zich gedwongen voelen om zich óf als hetero óf als homo/lesbienne voor te doen bij het gebruik van diensten;
- heeft 48% bifobie ervaren en heeft 38% ongewenste seksuele commentaren gekregen over hun biseksualiteit bij het gebruik van diensten;
- waren holebi-en transgerelateerde diensten en de NHS (de Engelse nationale gezondheidsdienst, n.v.d.r.) de grootste boosdoeners wat
- delen biseksuele mensen maar zelden hun geaardheid met dienstverleners (bijvoorbeeld een huisarts) uit angst voor negatieve reacties;
- zegt de meerderheid dat ze zich gedwongen voelen om zich óf als hetero óf als homo/lesbienne voor te doen bij het gebruik van diensten;
- heeft 48% bifobie ervaren en heeft 38% ongewenste seksuele commentaren gekregen over hun biseksualiteit bij het gebruik van diensten;
- waren holebi-en transgerelateerde diensten en de NHS (de Engelse nationale gezondheidsdienst, n.v.d.r.) de grootste boosdoeners wat
betreft bifobie;
- heeft 61% meerdere gevallen van discriminatie meegemaakt;
- rapporteerde 35% van de ondervraagde bi's dat ze een handicap hebben.
- heeft 61% meerdere gevallen van discriminatie meegemaakt;
- rapporteerde 35% van de ondervraagde bi's dat ze een handicap hebben.
Eén vrouw rapporteerde zelfs dat een verpleegster haar
weigerde te behandelen vanwege haar biseksualiteit.
De meerderheid van de ondervraagden had niet het gevoel bij
een biseksuele gemeenschap te horen, noch bij een homo- of hetero-gemeenschap.
Nieuwe generatie
Gelukkig is niet alles kommer en kwel. Jongeren, zeker jonge
meisjes, gebruiken vaker het label biseksueel bij zelfidentificatie en zijn
hier uitgesprokener over. Men is zich ook binnen de HoLeBi-bewegingen meer
bewust van het bestaan van biseksualiteit.
Zowel in België en Nederland als in Europa zijn er meerdere groepen die
werken rond biseksualiteit. In augustus vindt in het Verenigd Koninkrijk BiCon plaats,
een conferentie/congres voor en over bi's. Het is momenteel het grootste event
in Europa, dat jaarlijks plaatsvindt sinds 1984.
In 2016 zijn er
grootse plannen in Nederland: "Een European Bisexual Research
Conference (28 juli 2016) en een European Bisexual Conference (29-31
juli 2016) op de Universiteit van Amsterdam".
Zie ook: Nederland krijgt vraag en antwoord op Biseksualiteit / Movisie presenteert brochure Biseksualiteit
Zie ook: Nederland krijgt vraag en antwoord op Biseksualiteit / Movisie presenteert brochure Biseksualiteit
bronnen: ZiZo-Magazine.be – Laura Liems / European Bisexual Network (EuroBiNet) – Hilde Vossen