donderdag 13 juni 2013

Gaypride in Krakau: Niet bepaald een feestje


                           
► Wie een beetje kwijt is waarom gayprides ook weer worden georganiseerd, moet voor een opfriscursus eens afreizen naar Polen, want 'dat wij ons rondje kunnen dansen bij F*cking Pop Queers komt niet doordat iedereen maar op de bank is blijven zitten en voor zijn eigen hachje koos'. Axel Boomgaars was samen met een groep voorlichters van het COC half mei aanwezig in Krakau tijdens de jaarlijkse gaypride en dat verliep niet bepaald zo harmonieus als 'onze' jaarlijkse parades en boottochten. "Toen de parade eenmaal aankwam op het grote plein, stonden de neonazi’s ons op te wachten".

Afgelopen 18 mei rond een uur of 15.00 was ik voor het eerst sinds lange tijd in paniek, en terecht. Samen met een groep van zo'n tien anderen werd ik achtervolgd door een vijf keer zo grote groep neonazi's met kwade bedoelingen in de straten van Krakau in Polen. Ikzelf was van top tot teen geschminkt in regenboogkleuren, de rest liep er ook in opvallende kleuren en kleding bij en we hadden een verzameling aan regenboog-, Nederlandse en Poolse vlaggen bij ons. Je raadt het al, het was gaypride.

Bij een gaypride in Krakau moet je je geen groot feest met duizenden vrolijke, gekleurde mensen voorstellen. Het was een echte demonstratie. Dat betekent dat toen wij als groep naar het beginplein kwamen lopen, we eerst om de daar demonstrerende neonaziís heen moesten, langs de ME die ze van ons scheidde, het plein op. Op dat moment was er een man of honderd. De organisatie had op 't plein een grote drumband gere- geld die muziek maakte en hoewel de antidemonstranten flink hun best deden om eroverheen te schreeuwen, lukte ze dat niet echt. Langzaam stroomde het plein voller totdat er zo'n vierhonderd mensen waren.

De stoet begon te lopen, vanaf buiten het centrum richting het centrale plein van de stad. Door de soms smalle straten werden we aan beide kanten de hele tijd afgeschermd door de ME. Sommige mensen langs de kant zwaaiden en lachten, anderen schreeuwden wat en staken hun middelvinger op. Er was veel pers en media op de been om de boel op beeld en geluid vast te leggen. De drumband liep voorop, daarachter mensen met een grote regenboogvlag en daarachter de stoet mensen die meeklapte met de beat of leuzen schreeuwden. De meesten hadden ook bordjes met teksten en ballonnen bij zich.

Toen de parade eenmaal aankwam op het grote plein, stonden de neonazi's weer verzameld. Ze schreeuwden Poolse leuzen die ik niet kon ver- staan, maar die vast niet aardig waren. Ze waren met een man of honderdvijftig; vooral mannen, vaak aan de dikke kant, kaal, in het zwart, en met niet bepaald blije gezichten. Ook hadden ze rookbommen bij zich die flinke knallen gaven, waarvan ze er een stuk of drie in de richting van de stoet gooiden. De ME voerde twee keer charges uit en wist de meute goed op afstand te houden.

Het klinkt misschien niet heel gezellig, maar het was al met al best een leuke demonstratie. De voorlichters van het COC Amsterdam, die mid- delbare scholen afgaan om met leerlingen over homoseksualiteit te praten, bezoeken ieder jaar een pride in Midden-Europa om terug te gaan naar de kern van het concept. Ieder jaar zijn er anti-demonstranten die je proberen te intimideren, maar de afgelopen vier jaar is de reis altijd zonder problemen verlopen.

→  Dit jaar liep dat anders. Toen de parade op zijn eind liep, waren er nog een aantal toespraken. Maar aangezien wij die toch niet verstonden, besloten we als een van de eersten te vertrekken, nog onder de schmink en beladen met vlaggen. Ons eruit pikken als homo's was dus niet zo moeilijk. Teruglopend door het park richting ons hostel was er hier en daar nog wel wat politie, maar werden we niet meer duidelijk beschermd. Plots werd bij twee van onze mensen hun vlag uit de handen gegrist door een aantal neonazi's. Gelukkig was de politie er snel bij om ze te pak- ken, maar toen moesten we bij een busje aangifte doen, terwijl er steeds meer opgefokte homofoben om ons heen kwamen staan. Uiteindelijk waren het er een stuk of vijftig. De politie die naast ons stond behoedde ons voor een aanval, maar de blikken betekenden niet veel goeds.

Benieuwd hoe dit afloopt ?! Lees verder in het juli-numer van Gay&Night, dat vanaf volgende week gratis verkrijgbaar is op meer dan 250 locaties in Nederland. Wie daar niet op kan wachten, kan het nieuwe nummer alvast online lezen via:  ISSUU    Pagina's 28-29-30
   
bronnen: Gay.nl / Gay&Night / YouTube.com - RT Ruptly